-
1 antagonizm
m (G antagonizmu) 1. (wzajemna niechęć) antagonism C/U (między kimś a kimś between sb and sb)- antagonizm klasowy class antagonism- antagonizm płci the battle of the sexes- podsycać/rozpalać antagonizm to stir up/arouse antagonism2. Fizj. antagonism* * ** * *miantagonism.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > antagonizm
См. также в других словарях:
antagonizm — m IV, D. u, Ms. antagonizmzmie; lm M. y 1. «przeciwieństwo, przeciwdziałanie, wzajemna niechęć, wrogość, wzajemne zwalczanie się» Antagonizmy dzielnicowe. Antagonizm powstaje, zachodzi między kimś, czymś. ∆ Antagonizm klasowy «wg Marksa:… … Słownik języka polskiego
